Een jaarlijkse internationale conferentie van grote pensioenfondsen bracht ons dit keer naar Nieuw-Zeeland. De reis via Kuala Lumpur was op mijn verjaardag. De bemanning van de KL 811 maakte er een mooi feestje van, getuige de foto.

Na een warm oktoberweekend, waarin we kort de zomer terughaalden, zijn we nu toch echt in het najaar aanbeland. Het derde kwartaal is afgesloten en het laatste kwartaal van 2017 is in volle gang.

Een van de mooie momenten voor u, als deelnemer van de pensioenregeling, is het moment van pensioneren. Maar behalve mooi is het ook lastig, want er verandert veel in die periode.

De stijgende lijn van de dekkingsgraad die werd ingezet tijdens het eerste kwartaal van 2017 zette zich in het tweede kwartaal voort. Het fonds sloot het kwartaal af met een nominale dekkingsgraad van 115,7%, ruim drie punten hoger dan eind maart.

Je moet ze niet weggooien voordat je nieuwe hebt. Dat geldt ook voor het nieuwe pensioenstelsel. Ik moest er aan denken toen we dit voorjaar op wintersport waren.

Het pensioenfonds heeft een goed financieel kwartaal achter de rug. Sinds begin 2017 steeg de beleidsdekkingsgraad van 103,4% naar 106,1%.

Wie kent dat niet. Opeens ligt er een brief op de mat van een of andere instantie. Je hebt eigenlijk geen zin om de brief open te maken. Reden: de kans dat het weer zo’n onbegrijpelijke brief is waar je in moet duiken voordat je hem begrijpt.

Er is een goed Nederlands gezegde: ‘Vertrouwen komt te voet en gaat te paard’. En dat is precies waar pensioenfondsen de laatste jaren mee worstelen.